کتاب از جام پیاله تا استکان نعلبکی
نویسنده: معصومه ابراهیمی پیمان متین
چاینوشی گاه میتواند پیام پایبندی به سنت را در مقابل قهوهنوشی و کافیشاپ که ارمغان مدرنیته است. بازتاب دهد و یا از همبستگی و احساس تعلق به یک رسته در میان اصناف و گروههای همکار بگوبد؛ گاه همنشینی آن با عناصر دیگر همچون سماورهای قدیمی و استکانهای کمرباریک منقش میتواند نماد نوعی نوستالژی برای گذشتههای نهچندان دورباشد. به هرحال, نوشیدن چای در ایران کانون و شبكة مناسبات اجتماعی و اطلاعرسانی است و بیهوده نیست اگر چای نوشی را به مثابة فرهنگ بینداریم. در این کتاب تلاش شده است پیشینه و تحصول چای در ایران از منظری انسانشناختی مورد بررسی قرار بگیرد. نخستین گام در اینجهت. واکاوی پژوهشه ای زبانشناختی و تاریخی است که خاستگاه و پراکندگی چای و چگونگی راهیابی آن به سرزمینهای مختلف و تمدنهایی همچون ایران را نشان میدهد. پیش از رواج چای در ایران نوشیدن قهوه رایج بود. اما با ورود چای قهوه به زودی به کلی عرصة اجتماعی را ترک کرد و فقط نهاد قهوهخانه با کارکردهای پیشروانهاش باقی ماند و چاینوشی عمومی را به سرعت رونق و اعتبار بخشید.
مطالب پیشنهادی
ناگفتههای سرزمین زیتون
مروری بر کتاب چیزی برای از دست دادن ندارید جز جانهایتان
آن روی نازیبای دنیای قشنگ نو
مروری بر کتاب دنیای قشنگ نو نوشتهی آلدوس هاکسلی
در باب تجربهی سوگ در کودکان
مروری بر کتاب مامان دلم برایت تنگ شده نوشتهی ربکا کاب
کتاب های پیشنهادی