من تخيل دنیا هستم
مرگ رضا براهنی انبوهی از تحسین‌ها و حملات را در پی داشت، اما چرا براهنی، رمان‌نویس ماندگار زمانه‌ی ماست؟

نه فکرش را نمی‌کردیم مرگ رضا براهنی این حواشی را داشته باشد. می‌دانستیم پس از مرگ‌اش همه درباره‌اش حرف می‌زنند و و شعرها و نظرات بحث برانگیزش می‌گویند. اما فکرش را نمی‌کردیم فضا طوری تند شود که حتی برخی مخالفان‌اش در دفاع حرف بزنند، چراکه عده‌ای حملاتی ناجوانمردانه کردند و زشت‌ترین کلمات را نوشتند پس از مرگ نویسنده... او پیش از آن که دنیا را ترک کند وارد حوزه‌ی مرگ شده بود... رضا براهنی جایی از رمان «آزاده خانم و نویسنده‌اش یا آشویتس خصوصی دکتر شریفی» می‌نویسد: «فراموش کردن همه چیز به معنای فراموش کردن فراموش کردن هم هست. اگر فراموشی ناقص باشد هنوز هم حضور چیزی وجود دارد. ولی فراموش کردن فراموش کردن به معنای ورود در حوزه ی مرگ است.» و این دقیقاً سرنوشت خود دکتر رضا براهنی بود... او پیش از آن که بمیرد، ذهن‌اش از این دنیا رفته بود و حتی خودش را هم به یاد نمی‌آورد.

میلاد حسینی

صفحه ۱۸