احمد نصرالهی، استغنای عمل خود را از چند مأخذ کسب کرده است. استمرار و تمرکز او بر هنر‌های  تجسمی پس از گذشت سال ها به زیست هنرمندانه ای منجر گردیده است که هر سالکی را به کمالات بسیار متصل می‌کند.

مرور بر آثار این هنرمند گذر وی را از مسیر تاریخ هنر پیش رو می‌گذارد. توانایی در ترسیم برای او از تکرار آثار کلاسیک آغاز شده،  واگذاری قلم و رنگ برای احساس و کسب "آنیت زمان" را از هنرمندان رُمانتیک و مدرن آموخته و "شخصیت فرم"، معنایی است که وی از دست و پنجه نرم کردن در آثار انتزاع گران بزرگ قرن دارد؛و صد البته این ها صرفاً به مداقه در هنر غرب خلاصه نمی‌شود؛ چرا که از فهم و هضم هنر قدیم ایران( نظیر نگاره های مانوی و مینیاتور های رضا عباسی) و هنر معاصر (نظیر آثار سقاخانه) نشانه های روشنی را در کار نصر الهی، به دست می‌دهند.

صفحه 12