ممکن است هرگز به‌خاطر بدقوارگی جسمانی تمسخر نشده باشیم و برای کار و ثمره حیات خود محکوم به مرگ نشده باشیم، ولی یک چیز جهانشمول در ماجرای مورد سوء‌تفاهم قرار گرفتن وجود دارد که این دو داستان مثال‌های سوگناک تمام‌عیار آن هستند. زندگی اجتماعی سرشار است از اختلاف و تضاد میان برداشت‌های دیگران از ما و واقعیت وجودی ما. وقتی محتاط هستیم، به حماقت متهم می‌شویم. کمرویی ما نشانه غرور و تمایل به جلب چاپلوسی شمرده می‌شود. می‌کوشیم تا سوء‌تفاهم را از میان برداریم، ولی دهانمان خشک می‌شود و نمی‌توانیم جملات موردنظر خود را بیان کنیم. دشمنان سرسخت به مقام‌هایی منصوب می‌شوند که ما را زیردست آن‌ها می‌سازد، در برابر دیگران سرزنشمان می‌کنند. در نفرتی که نامنصفانه معطوف به فیلسوفی بی‌گناه شده، طنین و پژواک همان آزار و اذیتی را تشخیص می‌دهیم که کسانی که نسبت به رعایت عدالت در حق ما ناتوان یا بی‌میل هستند بر ما روا می‌دارند.

مروری بر کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه نوشته آلن دو باتن را در آوانگارد بخوانید.