درباره ظهوری دوباره از نوعی دیگر

در سال ۱۸۸۳، فردریش نیچه، مهم‌ترین فیلسوف اروپایی بعد از کانت، نظر مشهورش را دربارة افول معنوی بشر و جایگاه خدا اعلام کرد. پنج سال بعد پیش‌بینی کرد زمانی خواهد رسید که «تاریخ به قبل و بعد از نیچه» تقسیم خواهد شد. نیچه باور داشت که حملاتش به مسیحیت و نظامِ دموکراسی در مورد هر دوِ این طريقت‌ها کُشنده خواهد بود، و اینکه قرن بیستم به‌ نابودی آن‌ها خواهد نشست.

پیش‌بینی‌هایش هنوز هم می‌توانند درست انگاشته شوند. نیمی از دنیای مسیحیت، این دین را رسماً پس زده‌اند، و در نیمِ دیگر، مرگ معنویت و دین‌مداری موضوع اصلی یزدان‌شناسان است. نیمی از دنیای مسیحی، دموکراسی را به‌عنوان نقابی برای حکمرانی پول بر زندگی ساده دانسته‌اند و آن را رد کرده‌اند، و در بخش لاتین نیمة دیگر، دموکراسی به‌مرور جای خود را به حکومت‌های خودکامه می‌دهد. تقریباً تمام اروپا و آمریکا اخلاقیات مسیح را به دلیل ناسازگاری با نیروها و نقشه‌های نظامی به کنار گذاشته و «اخلاقیات سرورانه» نیچه را از «خواست قدرت» اتخاذ کرده‌اند. در جنگ جهانی مسیحیت را به شدت مجروح ساخته‌اند.