«بازی» رشته‌ای تبادل مکمل با هدف نهفته است که تا حصول به نتیجه پیش‌بینی شده و کاملا مشخص پیش می‌رود و جریان پیدا می‌کند. یعنی هر بازی رشته‌ای تبادل مشخص و غالبا تکراری است، با ظاهری قابل‌قبول و دارای انگیزه‌ای پنهانی- یا به زبان عامیانه‌تر رشته‌ای حرکت است با دام یا کلک. بازی‌ها به دو دلیل کاملا مشخص از رویه‌ها و مناسک و وقت‌گذرانی‌ها قابل تشخیص و متمایزند- اولا به دلیل نهفته بودنشان و ثانیا به این دلیل که بُرد دارند. ممکن است رویه‌ها موفقیت‌ آمیز، مناسک موثر و وقت‌گذرانی‌ها سودمند باشند، اما تمام آنها بنا بر تعریف، روشن و آشکارند. ممکن است رقابتی در آنها وجود داشته باشد، اما از درگیری اثری نیست و پایان آنها نیز ممکن است با احساسات شدید توام باشد، ولی تکان‌دهنده و هیجان‌انگیز نیستند. از طرف دیگر، هر بازی اساسا با خدعه و نیرنگ توام است و کیفیت پایان کار هم به جای‌ اینکه  فقط تحریک‌پذیر باشد، تکان‌دهنده است.