خطوط ششگانه از سده‌های چهار و پنج هجری تا زمان پیدایش خطّ تعلیق در ایران رایج بوده‌اند؛ هم‌چنین برخی از این قلم‌ها از جمله نسخ و ثلث تا امروز نیز پایدار و استوار باقی مانده‌اند. پس از تجاوز مغولان در نیمه‌ی نخست سده‌ی هفتم هجری، آرامشی نسبی در نیمه‌ی دوم همان سده به‌وجود آمد. و در آن دوران برخی از دبیران و منشیان که در دربار حاکمان به کار انشاء مشغول بودند، رفته‌رفته از خط‌هایی چون رقاع و توقیع، به خطّ جدیدی گرایش یافتند که بعدها تعلیق نامیده شد. 

صفحه 14