دیک دیویس، شاعر و نویسنده ی انگلیسی و استاد ادبیات فارسی در دانشگاه اوهایو در کلمبوس، در مقدمه ای بر ترجمه ی انگلیسی کتاب گاوخونی می‌نویسد: رمان گاوخونی در نظر اول داستان ساده و روانی است که به شیوه ی آشنای انواع مشابه غربی روایت شده، اما سبک موجز و روان نویسنده همان قدر که به تأثیرپذیری او از ادبیات غرب مربوط می شود، مدیون آثار کلاسیک نثر کهن فارسی هم هست. نویسنده با جذب یک سنت بومی و یک سنت بیگانه و تلفیق آن دو با همدیگر، به الگویی دست یافته است که خاص خود اوست. در این شاهکار موجز و از نظر ساختاری بی نقص و به شدت خوددارانه و کوبندهی ادبیات مدرن ایران، تأثیرپذیری او را از منابع سنتی زبان فارسی شاید بتوان بهتر از هر چیزی با این جمله‌ی معروف باشو، شاعر ژاپنی، توضیح داد که می گوید: «پا جای پای شعرای قدیم نگذار. در پی آن چیزی باش که آنها در پی اش بودند.»

براساس داستان گاوخونی فیلمی با همین عنوان به کارگردانی بهروز افخمی ساخته شده است که در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی) جایزه اصلی جشنوارهی فیلم سئول (کره جنوبی) را از آن خود کرد.