گفت‌وگوی خوب، می‌تواند محیط داستان را به شیوه موثری منتقل کند. بدیهی است اهمیت این وظیفه از دو وظیفه پیش گفته، یعنی معرفی اشخاص و استقرار آنها در ذهن خواننده و کمک به پیشرفت آکسیون داستان، به مراتب کمتر است. لیکن به هر حال، نباید آن را از نظر دور داشت، زیرا گفت‌وگویی که در این جهت به کار رود به نویسنده امکان می‌دهد از توصیف‌های مستقیم و خسته‌کننده بپرهیزد و در وقت صرفه‌جویی کند و به طور کلی از سنگینی کار بکاهد.

فضای داستان عبارت از شرایط و اوضاع خاصی است که داستان در آن واقع می‌شود؛ به سخن دیگر، محیط داستان عبارت است از زمان و مکان و چگونگی موقعیت اشخاص در داستان.

نویسنده هنگامی که طرح داستان خود را می‌ریزد، دوره معینی از زمان را انتخاب می‌کند و این آن مدت زمانی است که آکسیون داستان در آن واقع می‌شود. این دوره از زمان، معمولا زمان حال یا زمانی نزدیک به زمان حال خواهد بود، اما در بسیاری از داستان‌ها گذشته و در عده‌ای حتی آینده است. سایر عوامل زمانی، یعنی فصل سال، شب و روز، و ساعت یا ساعاتی از شبانه‌روز که داستان در آن می‌گذرد نیز تاثیر مهمی بر اتمسفر داستان دارند.

صفحه 372