کتاب نمایشنامه مولودی

قبل از خرید کتاب مولودی بخوانید

کتاب مولودی در ظاهر، یک کمدی اجتماعی درباره‌ی یک مهمانی اشرافی است، اما در باطن، کاوشی عمیق در بحران معنویت انسان مدرن به شمار می‌رود. تی.اس. الیوت نمایش منظوم مولودی را در سال ۱۹۳۹ منتشر کرد؛ اثری که پس از قتل در کلیسای جامع و پیش از محفل نوشینه نوشته شد. موفقیت قتل در کلیسای جامع این انتظار را ایجاد کرده بود که الیوت در آثار بعدی خود همچنان به موضوعات تاریخی و مذهبی بپردازد. اما الیوت، که به پرهیز از تکرار شهرت داشت، این بار به سراغ فضایی معاصر رفت؛ احتمالاً به این دلیل که تأثیرگذاری هر نمایش معتبر را در پرداختن به زندگی روزمره و معاصر می‌دید. در عین حال، قصد داشت امکانات زبان منظوم صحنه‌ای را در بستری تازه تجربه کند. در کتاب مولودی، برخلاف آثار پیشین او، خبری از «اتفاقات بزرگ» نیست. رخدادهایی مانند مرگ ایمی یا سرنوشت جان بیرون از صحنه اتفاق می‌افتند. خلاصه‌ی نمایش چنین است: «بازگشت» هری کرد مانچنزی به خانه‌ی موروثی‌اش پس از هشت سال غیبت، و سپس عزیمت دوباره‌اش تنها پس از سه ساعت اقامت؛ ساعاتی که به گفته‌ی خودش، همچون سال‌ها بر او گذشته‌اند.

چرا این کتاب ارزش خرید دارد؟

این اثر برای تمام علاقه‌مندان به ادبیات مدرن، فلسفه و نمایشنامه‌های شاعرانه، یک متن ضروری و قابل تأمل است. با مطالعه این کتاب:

• به درکی عمیق از دغدغه‌های انسان معاصر می‌رسید: این نمایشنامه آمریکایی به شما کمک می‌کند تا مفاهیمی چون بیگانگی، تنهایی و جستجوی معنا را در قالب یک درام جذاب و هوشمندانه تحلیل کنید.
• قدرت شعر در درام را تجربه می‌کنید: تی. اس. الیوت با مهارتی بی‌نظیر، زبان شعر را با دیالوگ‌های روزمره ترکیب کرده و متنی چندلایه و آهنگین خلق کرده است که خواندن آن لذتی دوچندان دارد.
• با یک اثر فلسفی و نمادین روبرو می‌شوید: نمایشنامه شما را به فکر کردن درباره‌ی مسیرهای مختلف زندگی و انتخاب‌های سرنوشت‌ساز وامی‌دارد و پرسش‌های بنیادینی را در ذهن‌تان ایجاد می‌کند.

معرفی کوتاه نویسنده

توماس استرنز الیوت (T.S. Eliot) شاعر، مقاله‌نویس و نمایشنامه‌نویس انگلیسی‌زبان بود. او یکی از چهره‌های پیشرو شعر مدرنیستی به شمار می‌رود؛ جریانی که با نوآوری در زبان، سبک نگارش و ساختار شعری، جان تازه‌ای به این هنر بخشید. الیوت همچنین با مقالات انتقادی خود شناخته می‌شود؛ نوشته‌هایی که اغلب به بازنگری و ارزیابی دوباره‌ی باورهای فرهنگی دیرینه می‌پرداختند.