نقطه‌ی ضعف، بی‌آنکه آشفته و درهم برهم باشد، سرشار از پیچیدگی است، و در آن از فرم و تکنیک جدیدترین هنرهای معاصر استفاده شده است: شکستگی و پراکندگی نقاشی‌های کوبیست‌ها، راز و رمز فیلم‌های آلن رنه، قطع زمان حال و برگشت به گذشته و تداخل نقش شخصیت‌های فیلم های اینگمار برگمن (پرسونا)، دلهره و وحشت و بی‌خبری از آنچه اتفاق خواهـد افتاد فیلم‌های هیچکاک، تعهد در قبال آنچه اصالت دارد و برحق است نوشته‌های سارتر، طغيان سيزيف واركامو، مكالمه‌ی ساده و بی‌پیرایه‌ی رمان‌های همینگوی، عقاید و نظریه‌هایی که با هم ارتباط ندارند و افسانه‌های علمی فیلم‌های ژان لوک گدار (آلفاویل)، طنز جاودانی و همیشه تازه‌ی ولتر. نقطه ضعف اثر اصیلی است که هیئت داوران دوازده تن، به حق به آن جایزه داده است. ساماراکیس برنده جایزه‌ی بزرگ ملی رمان، برای مجموعه‌ی آثار خود، نیز هست؛ او در یونان از محبوبیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. در خارج از یونان نیز شهرتی بسیار دارد و آثارش به بیست زبان مختلف ترجمه شده است. [...]

دندوپولس، Dedopoulos، منتقد ادبی در خصوص سامارا کیس می‌نویسد: «تنها آن اثر هنری که تمام تار و پودش از کشور و زمان خود مایه گرفته باشد می‌تواند آن کشور و آن زمان را به درستی بشناساند و اعتلا ببخشد.»

مقدمه مرتضی کلانتریان