نشخوار رؤیاها با صداقتی مثال زدنی مسیر پرتلاطم دوام آوردن یک مخالف سیاسی را بیرون از مرزهای موطنش روایت می‌کند؛ تلاش برای روی آب ماندن، صدای اسیران شیلی شدن و نمایش دادن عواقب پیچیده‌ی انقلاب و ستمگری. دورفمن در این کتاب با چیره دستی ما را به ژرفنای سفر رنج آور یک تبعیدی می‌برد و برای اولین بار پیامدهای آوارگی ادیسه وارش را بازگو می‌کند و دریچه ای می‌گشاید به روی این که چطور می‌توان صدای مردمان خاموشی شد که گرفتار در چنگال بدسگالان روزگارند.

«به رغم وجود پینوشه، گاهی هم به خاطر وجود پینوشه زندگی ادامه داشت.»

یازده سپتامبر برج بلند دموکراسی فروریخت. سپتامبر ۱۹۷۳ بود و آریل دورفمن، متحد جوان و چپ‌گرای رئیس جمهور آلنده، برای سومین بار در زندگی اش موطنش را از دست می‌داد. گروه مقاومت امر کرده بود که برای زنده ماندن و اسیر نشدن در سیاه چاله های ژنرال پینوشه شیلی را ترک کند.