وینستون چرچیل

نخست‌وزیر بریتانیای کبیر (۱۹۵۱–۱۹۵۵ و ۱۹۴۰-۱۹۴۵)

در ۱۹۱۵، دولت ترکیه با بی‌رحمی تمام نسل‌کشی شنیع و اخراج ارامنه را از آسیای صغير آغاز کرد... پاک‌سازی این نژاد از آسیای صغیر را در مقیاسی گسترده و به کامل‌ترین طرز ممکن به پایان رساند. تخمین‌ زده می‌شود این پاک‌سازی حدود یک میلیون و دویست‌و‌پنجاه هزار نفر از ارامنه را در بر گرفت که نصف آن‌ها از صفحة روزگار محوشدند. تردیدی نیست که این جنایت برنامه‌ریزی شده به اجرا درآمد و فرصتی فراهم شد که سرزمین ترکیه از وجود مسیحیان پاکسازی شود.

ملت ارمنی در نتیجة جنگ متفرق و پراکنده شدند، و از بسیاری از شهرها ریشه‌کن شدند و با قتل‌عام جمعيت آن‌ها کاهش یافت، شکست در جنگ، کوچ اجباری به عنوان یک سیستم کشتار، جمعیت را به یک‌سوم قبل کاهش داد. در جوامعی که جمعیت ارامنه در حدود دو‌و‌نیم میلیون نفر بود، سه‌چهارم جمعیت میلیونی مردان، زنان و کودکان از صفحة روزگار محو شدند. اما يقيناً هدف نیز چنین بود.