من سندبادم تو مسافر حاصل تجربه‌ی بیش از بیست سال سفر کردن در بزرگسالی و نوشتن تجربه ی سفرهاست زمانی که از نوشتن آخرین سفرنامه فارغ شدم و نوزده نوشته‌ی قدیمی‌تر و جدیدتر را کنار هم گذاشتم و از دور به آنها نگریستم دریافتم که رشته ای پنهان تمام این نوشته ها را به هم متصل میکند. کندوکاو در تفاوت ها و شباهتهای فرهنگی و فرارفتن از فرهنگ‌گرایی و تلاش برای تفکیک مسافر از مهاجر و توریست دریافتم که گویی این نوشته ها بیشتر شرح تأملاتی فرهنگی است تا گزارش سفرهایی که کرده ام دریافتم که قلاب این نوشته ها همین جست وجوی فرهنگی است که نه شهرها و جاهایی که رفته ام خیلی عجیب و غیر منتظره اند و نه کارهایی که کرده ام نامعقول و شگفت انگیز تنها با گذاشته ام به شهرهای کوچک و بزرگ و نگاه کرده ام به آدمها و فرهنگی که در آن غوطه ور بوده اند. به آدم‌ها و خوشبختی‌ها و ناکامی‌ها و تنگناهای شان و به خودم که گاه مسافر بوده ام. گاه مهاجر و گاه توریست از دل این سفرهای بیش و کم دریافته ام که سفر رفتن نسبت غریبی دارد با کشف حقیقت و سفر میتواند کنشی باشد ضد تعصب و پیش داوری های کلیشه ای