بچه که بودم، نزدیک بستر رودخانه بازی می‌کردم؛ سنگ‌ها را بلند می‌کردم تا حشرات عجیب و غریبی را که زیر آن‌ها در تاریکی پنهن شده بودند غافلگیر کنم. ما انسان‌ها هم ، از حیث ترجیح دادن حریم امن سایه‌ها، با آن حشرات فرقی نداریم. موجودات زنده‌ای که آن ها را ژاپنی می‌نامیم، این خلق‌و‌خوی بدوی را در طول سالیان دراز حفظ کردند، آن را پیوسته پالودند و پرداختند تا در معماری زادبوم‌شان به اوج خود رسید؛ ترکیب ساختاری رخبام‌های کشیده و اتاق‌های مفروش با تاتامی؛ سازوکاری برای ایجاد سایه‌هایی از آن خودمان.

صفحه ۱۰