1. نخستین شرط از این شرط‌های لازم برای عشق ورزیدن را می‌توان شرطی کاملا ایجابی و مشخص خواند؛ هر جا این شرط یافت شود، حضور دیگر ویژگی‌های این نوع را می‌توان بازجست. شاید بتوان آن را پیش‌شرطی وصف کرد که به موجب آن همواره باید پای «شخص سومی آزرده‌خاطر» در میان باشد؛ بنا به این شرط، شخص  عاشق هیچ‌گاه ابژه عشق خود را زنی قرار نمی‌دهد که آزاد و فارغ باشد... به تعبیری، عاشق برای دوست داشتن نیاز به رقیب دارد.این پیش‌شرط در بعضی موارد چنان محکم از کا درمی‌آید که تا وقتی زنی آزاد باشد، می‌توان او را نادیده گرفت یا حتی دست رد به سینه‌اش زد...

صفحه 68