دکارت این جمله ی مشهور را بر زبان آورد که « من می اندیشم ، پس هستم » . اما تماشاگری که ذهنیتی انتقادی یا نظری دارد درباره ی دکارت خواهد گفت : او می اندیشد چون زندگی می کند . این جا دانش و شناخت من از خود از اساس سست می شود . شاید واقعاً بدانم چه فکر می کنم . اما نمی دانم چگونه زندگی می کنم – حتی نمی دانم زنده ام . چون هرگز خود را مرده تجربه نکرده ام ، نمی توانم زنده بودن خود را تجربه کنم . باید از دیگران بپرسم زنده ام یا چگونه زندگی می کنم – و این یعنی باید همچنین بپرسم در واقع چه فکر می کنم ، چون حالا می بینم اندیشیدنم را زندگی ام تعیین می بخشد .

 صفحه 43