سال‌های بسیاری به این مساله فکر کرده‌ام که چرا با وجود آن‌که مردم عمیقا آرزوی تغییر و تحول دارند، پیوسته همان گزینه‌هایی را در زندگی انتخاب می‌کنند که اختیار را از آنها می‌گیرد و مانع از آن می‌شود که به  اهداف و خواسته‌هایشان برسند. پس از سال‌ها راهنمایی هزاران انسان بی‌نظیر، به این نکته پی برده‌ام که ما به دیدار از «مناطق بی‌شیرینی» خود ادامه می‌دهیم، زیرا در سطحی از وجودمان از تغییر می‌ترسیم. ما می‌ترسیم رشد کنیم یا می‌ترسیم که شکست بخوریم. بیشتر ما حتی اگر از موقعیت خود شاکی باشیم، ترجیح می‌دهیم در همان جایی که هستیم باقی بمانیم تا آنکه به‌دنبال طلا برویم و موفق نشویم.

صفحه 68