نام‌های دوست‌داشتنی و نام‌های قوی: نقش واج‌ها

بعضی اصوات یا واج‌هايِ آسان‌گو به‌راحتی روی زبان آدم می‌آیند، حال آنکه سایر اصوات و واج‌ها به دشواری ادا می‌شوند. با این حال، وقتی همین اصواتِ دشوار با صدای بلند گفته می‌شوند، بسیاری از آن‌ها، ولو آنکه هیچ معنایی هم نداشته باشند، تصاویری تخیلی را در ذهن احضار می‌کنند. در دهة ۱۹۲۰، روان‌شناسی آلمانی، به نام وُلفگَنگ کوله، کتابی درسی نوشت در باب اینکه ما چگونه جهان را درک می‌کنیم. کوله نشان می‌داد که اگر قرار باشد برخی نام‌های بی‌معنی را به شکلی نسبت دهیم، معمولاً افراد نظر مشترکی درباره این دارند که هر یک از نام‌ها مثل چه شکلی به‌نظر می‌رسند. کوله در یک آزمایش فکری از مطالعه‌کنندگان خواست تا ببینند کدام یک از شکل‌های زیر maluma را در ذهن احضار می‌کند و کدام شکل takete را.