کتاب از چشم انداز نیچه
زندگی بر روی زمین در گروه خورشید است، اما خمیرمایه‌ی هستی ما از خورشید نیست. مواد و عناصری که تن و زمین و خورشید ما را ساخته‌اند، از پدیده‌ای به نام اَبَرنواَختر به‌دست آمده‌اند. پرجرم‌ترین ستارگان جهان که میلیون‌ها خورشید را می‌توانند در خود جای دهند، هنگامی که زمان مرگ‌شان فرا می‌رسد، با چنان حرارت و انرژی عظیمی منفجر می‌شوند که موارد درون‌شان را دگرگون می‌سازند و عناصری تازه تولید می‌کنند. انفجار اَبَرنواختری همچون توده‌ای ابر با پهنای ده‌ها و صدها سال نوری، فضا را پوشش می‌دهد. این غبارهای ستاره‌ای بستری فراهم می‌آورند برای تولد ستارگان نو. سرچشمه‌ی حیات ما اَبَرنواختر بوده است. در پدیده‌ی اَبَرنواختر، ستاره‌ی در حال مرگ، هنگام از هم پاشیدن، تا چند روز، نوری تولید می‌کند فراتر از نوری که کهکشان میزبان خود با همه‌ی ستارگان‌اش دارد. زمانی که سخن از مرگ یک ستاره پیر به میان می‌آید، ما گمان می‌کنیم که آن ستاره، گرمی و روشنی‌اش پیوسته فروکش می‌کند تا که بمیرد.
صفحه 110
متأسفم حلزون آبی!
معرفی نمایشنامه نفت نوشتهی الا هیکسون
«هوش مصنوعی در دستکاری احساسات خیلی خوب خواهد شد.»
مصاحبه با کازوئو ایشی گورو، در بیستمین سالگرد انتشار رمان هرگز مرا رها نکن
لافکادیو: شیری که گلولهها را با سوالات بزرگتر جواب داد!
معرفی کتاب کودک لافکادیو، شیری که جواب گلوله را با گلوله داد نوشتهی شل سیلوراستاین
