ادیان آسیایی

نویسنده:

مهرداد بهار

ایندره، چنان که یاد شد، خدایی فضایی است. او در اشعار ریگ ودایی بسیار محبوب است و شخصیت و صورت انسانی یافته است. او خدای توفان و رعد و برق است. سلاح او وَجرَه به معنای رعد است که از نظر لغوی با گُرز فارسی یکی‌ است. ایندره نوشنده قهارِ سومه، این نوشابه جاودانگی بخش بود. هنگامی که ایندره به دنیا آمد، چنان آسمان و زمین لرزید و چنان بیم و هراسی کاینات را فرو گرفت که جمله خدایان پا به گریز نهادند. او نیرومند و تنومند است و در بزرگی و فراخی با زمین پهناور برابری می‌کند. هیچ یک از خدایان تاب رقابت با او را ندارند.

صفحه 162