صعود الى الله

انوار درخشانی که ابن‌عربی در طیّ نخستین لحظات اعتزالش، آن را تجربه نمود، بر طبق مصطلحات زبان عرفان اسلامی، جذبه نام دارد. مجذوب کسی است که توسّط خداوند از وضعیّت متعارف خود، برون آمده و بدون آنکه تمامی مراحل سلوک را به سلامت بگذراند، دچار سختی و مشقّت و تعب می‌گردد. بر طبق این نظام عرفانی از سلوک روحانی، مجذوب زمانی رهِ کمال گیرد که به دست کسی هدایت یابد که همین راه را قبلاً در نهایت کمال و بسیار روحانی پیموده است؛ این شخص بر طبق گفتار امیر عبدالقادر یکی از شارحان و تابعان قرن نوزدهمی مکتب ابن‌عربی، مُراد راه، خداوند است و او کسی است که تبرّكاً در ابتدا مرید بوده و بعد منزل به منزل سفر کمال را که از قبل معلوم گشته، طىّ کرده است.