آرزوهای بزرگ

نویسنده:

چارلز دیکنز

من انتظار داشتم برای غذایی که دزدیدم کسی منتظرم باشد تا مرا دستگیر کند. اما خانم جو سرش گرم آماده شدن برای کریسمس بود. او پرسید: « کجا بودی؟» جو مخفیانه دو انگشتش را به هم گره زد و به من نشان داد. این علامت هشدار ما بود که خواهرم عصبانی است. خواهرم کج خلق بود.

من گفتم برای شنیدن صدای کریسمس پایین دهکده رفته بودم. خانم جو شام خوبی از ترشی پای خوک و مرغ پرشده درست کرده بود. پودینگ داشت می‌جوشید. آشکار بود که از گم شدن غذا و سوهان باخبر نشده بودند.

صفحه 13