آثار میخاییل زوشنکو

میخاییل زوشنکو، (متولد 10 اوت ، 1895، پولتاوا، اوکراین، امپراتوری روسیه - درگذشت 22 ژوئیه 1958، لنینگراد [سن پترزبورگ کنونی]، روسیه، اتحاد جماهیر شوروی شوروی)، طنزنویس روسی است. داستان ها و طرح های او از بهترین ادبیات طنز دوره شوروی است. زوشنکو حقوق خواند و سپس در سال 1915 به ارتش پیوست. او در طول جنگ جهانی اول به عنوان افسر خدمت کرد، مجروح شد و چهار مدال برای شجاعت دریافت کرد. بین سال‌های 1917 و 1920 او در شهرهای مختلف زندگی می‌کرد و در مشاغل مختلف کار می‌کرد. در سال 1921 در پتروگراد (سن پترزبورگ کنونی) به گروه ادبی برادران سراپیون پیوست. اولین آثار او که به شهرت رسید داستان های قصه های نظر ایلیچ، آقای بلوبلی بود. زوشنکو در این داستان‌ها از اسکاز، یک شکل روایی اول شخص استفاده کرده است، که روسیه را در طول جنگ داخلی روسیه (1918-1918) از منظر و از زبان یک سرباز و دهقان سابق که از سال‌های طولانی سرگردان شده بود، به تصویر می‌کشد. جنگ و انقلاب داستان های بعدی زوشچنکو در درجه اول طنزهایی در مورد زندگی روزمره شوروی بود. داستان‌های زوشنکو علیرغم طنز فوق‌العاده‌شان، تصویر هولناکی از زندگی در روسیه (شوروی سابق) ترسیم می‌کنند.