فریدریش نیچه

فریدریش ویلهلم نیچه سال 1844 درآلمان متولد شد.پدر او یک کشیش بود.او در دانشگاه بن به تحصیلِ الهیات مشغول شد ولی پس از یک ترم دانشگاه را رها کرد. سپس به لایپزیک رفت  تا تحصیلات خود را در رشته لغت شناسی دنبال کند. او به مدت یک سال  برای خدمت داوطلبانه در توپخانهٔ ارتش آلمان ثبت‌نام کرد. در این دوران  در میان هم‌ قطاران تازه ‌واردش به عنوان بهترین سوارکار شناخته شد و پیش‌بینی می شد که به‌ زودی به مقام فرماندهی دست خواهد یافت ولی حادثه افتادن از اسب باعث شد تا بار دیگر توجّه خود را به تحصیلاتش معطوف کند و بتواند فارغ التحصیل شود. او توانست دکترای افتخاری از سوی دانشگاه لایپزیک کسب کند.تا به امروز هنوز هم نام نیچه در فهرست جوان‌ترین اساتید علوم کلاسیک به چشم می‌خورد. روایتی در مورد شروع جنون معروف نیچه وجود دارد که می‌گوید نیچه در میدان کارلو آلبرتوی تورین داشت قدم می‌زد که با صحنهٔ شلّاق زدن یک اسب توسط یک کالسکه ‌چی روبه ‌رو شد. نیچه با دیدن این صحنه منقلب می‌شود و به سوی آن حیوان می‌شتابد. نیچهٔ گریان گردن اسب را در آغوش می‌گیرد و با مهربانی نوزاش می‌کند . پس از چند لحظه در برابر چشمان حیرت‌ زدهٔ کالسکه ‌چی و ناظران ناگهان نقش بر زمین می‌شود. جنون معنوی نیچه با این اتفاق آغاز ‌شد. نیچه در ده سال آخر عمرش کاملا مجنون بود. برخی روانپزشکان به ویژه پزشکان معالج او علت دیوانگی نیچه را فلج تدریجی مغزی ناشی از عفونت سیفلیس دانستند. نیچه حداقل دو بار دچار سکته مغزی شد تا حدی که او قادر به صحبت و راه رفتن نبود.او پس از ابتلا به ذات الریه و پس از یک سکته دیگر در سال 1900 درگذشت.