آلن وود نویسنده کتاب بر این گمان است که درک وقایع منجر به انقلاب ۱۹۱۷ روسیه در گرو شناخت کافی از تحولات پیچیده اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فکری بعد از ۱۸۶۱ است، یعنی همان سالی که سرف‌داری در امپراتوری روسیه به فرمان آلکساندر دوم لغو شد. وی ضمن تحلیل و بررسی دوره ای به تقریب پنجاه ساله، نشان می‌دهد که با توجه به گسلهای فعال در جامعه روسیه، به خصوص در سال‌هایی که تزار نیکلای دوم بر مسند قدرت بود، وقوع انقلاب اگر نگوییم محتوم، محتمل به نظر می‌رسید. در یک سو اقلیت صاحب نفوذی قرار داشتند که از همه نوع امتیازات ویژه بهره می‌بردند و در سوی دیگر اکثریت مردم عادی روس که قربانی بهره کشی بودند و صدای تظلم خواهی آنان به جایی نمی‌رسید.