ویژه نامه‌ی روان کاوی و امر اجتماعی

ویژه نامه‌ی ضمیمه: نیما یوشیج

- روانکاوی و دموکراسی دو مقوله و دو حوزه‌ی رودرروی هم هستند که حداقل در نگاه اول ارتباط این دو با یکدیگر چندان معلوم نیست. روانکاوی امری خصوصی است که دریافت‌های خود را تحت قوانین مشخصی از درون گفتگوی میان تحلیل گر و تحلیل شونده می‌آفریند. حتی زمانی که دریافت‌های روانکاوانه بر روی گروه‌های اجتماعی و یا کل جامعه انتقال داده می‌شود باز هـم تباینی آشکار با سیاست، که طبق تعریف، امری عمومی است، مشهود است. علاوه بر این، علائق این دو بسیار با یکدیگر متفاوت است: روانکاوی علاقه مند به کشف روابط ناآگاهانه، جمع آوری شواهدی مبنی بر مشروط" بودن علایم"، خجلت ها و فانتاسماهاست و در تلاش است تا این شواهد را بر افراد انطباق بخشد تا از این طریق بتواند به افراد امکان تجربه‌ی آنها را بدهد.