فیل اومد آب بخوره افتاد و دندونش شکست

عید پارسال قرار بود با چند نفر از دوستان‌مان برویم سفر. از دوماه قبل بلیت و هتل گرفته بودیم که ارزان‌تر باشـد. دو سال بی‌وقفه کار کرده بودم و به یک سفر که فقط بخورم و بخوابم احتیاج داشتم. دوست قدیمی‌ام محمود، یک هفته قبل از عید رنگ زد و برای تولدش که ٢٦ اسفند بود دعوتمان کرد. به محمود گفتم: «من از خدامه بیام ولی ما بیست و هشتم مسافریم.» محمود گفت: «بیست وهشتم چی کار داره به بیست وششم؟» گفتم: «آخه کارو بارهام مونده.» محمود گفت: «چهار روز داری میری مسافرت، چی کار داری مگه؟ پارسال هم تولد من نیومدی.» راست می‌گفت. پارسال هم شب عید سر کار بودم و تولدش نرفته بودم. گفتم: «نمی‌شه تولدت را بعد عید بگیری که با خیال راحت بیایم؟ » محمود گفت: «خفه شو، همه میان، فقط تویی که همیشه از این اطوارها داری.» بعد گفت: «تولدی که بیست روز بعد تولد بگیرن که دیگه تولد نیست، ادای تولده. اون جوری مهمونی و شمع و کیک و هدیه همه‌اش مسخره می‌شه، چون همه میدونن تولد گذشته و رفته، چیزی هم که گذشت و رفت دیگه رفته، مثل مرده که دیگه زنده نمی شه.»

سروش صحت

صفحه ۲۸

مشاهده و خرید نسخه‌های مجله فیلم امروز