این متن در سال ۱۹۳۹ نوشته شده است. خواننده برای قضاوت بهتر باید وهران را به خاطر بیاورد تا بفهمد این شهر امروز می‌توانست چگونه جایی باشد. در حقیقت، موج اعتراضات پرشور برآمده از این شهر زیبا به من این اطمینان خاطر را می‌دهد که وهران می‌توانست (یا خواهد توانست) نواقص و کاستی‌هایش را از بین ببرد. اما در عوض همه زیبایی‌های وصف شده در این متن با دقت فراوان حفظ و نگهداری شده‌اند. وهران، این شهر شادمان و واقعیت گرا، امروز دیگر به نویسندگان نیازی ندارد: حالا او در انتظار گردشگران است.