مرگ، همان زمین بود و اشکال گوناگون و در حال رشد زندگی که از دل آن روئیده و سر برافراشته بودند در پی آن بودند تا خودشان را از حیطه‌ی اقتدارش رها کنند. برای همین توجه‌شان را به فضاهای آزاد معطوف کردند. به‌خاطرعلاقه‌ای که مرگ به زندگی داشت، آزادشان گذاشت تا دست به هر کاری می‌خواهند بزنند و تنها به زیر نظر گرفتن مخلوقاتش اکتفا کرد و وقتی احساس کرد کاملاً به ثمر رسیده‌اند، همگی‌شان را همچون چند لقمه‎‌ی چرب و نرم در کام خود فرو برد.

صفحه 49