پیش گفتار

ارمغان مور جستاری است درباره چند مفهوم بنیادی شاهنامه و در پنج فصل: زمان، آفرینش، تاریخ، جهانداری و سخن.

زمان اول و آخر، آورنده و برنده چیزها و رشته ناپیدایی است که این فصل‌ها را به هم می‌پیوندد. در اسطوره‌ای، زمان حتی پیش از آفرینش وجود داشت و در اسطوره‌ای دیگر نخستین آفریده است. تاریخ، حکایت سرگذشت آدمی است در زمان. جهانداری گرداندن چرخ زمان است در گیتی، به راه مینو. و سرانجام آنکه «سخن» چگونه می‌تواند شاعر را از دام زمان ویرانکار برهاند، آنگونه که بمیرد بی‌آنکه مرده شود. چرا فردوسی می‌گوید پس از مرگ «نمیرم ازان پس که من زنده‌ام»؟