
کتاب نمایشنامه هتلی ها و عامدانه، عاشقانه، قاتلانه ...
برنده جایزه بهترین نمایش نامه تئاتر فجر
معرفی کتاب هتلی ها و عامدانه، عاشقانه، قاتلانه
کتاب هتلی ها و عامدانه، عاشقانه، قاتلانه ... مجموعهای از دو نمایشنامه نوشته ساناز بیان است که با نگاهی دقیق و حسی عمیق، به واکاوی تجربههای زیسته و زخمهای یک نسل میپردازد. این مجموعه که نمایشنامه «هتلیها»ی آن برنده جایزه بهترین نمایشنامه از سی و چهارمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر شده، اثری است که اهمیت خود را هم بر روی کاغذ و هم بر صحنه تئاتر به اثبات رسانده است.
نمایشنامه اول: «هتلی ها»
نمایشنامه هتلی ها داستان متولدین دهه شصت ایران است؛ نسلی که کودکیاش با آوارگی، جنگ و ناآرامیهای سیاسی گره خورده است. این نمایشنامه روایت استحاله یک خانواده در دورانی پرآشوب است و از خلال دو خط روایی موازی، داستان دختری به نام نگین را در کودکی و جوانی دنبال میکند. در هر دو مقطع، یک مهمانی تولد به صحنه فروپاشی و آشکار شدن رازهای تلخ خانوادگی بدل میشود.
ساناز بیان، که خود وامدار خاطرات کودکیاش در این اثر است، با دیالوگهایی دقیق و فضاسازیای ملموس، خواننده را به روزهای جنگ میبرد؛ روزهای قطع برق، سرمای زمستان و گریز از موشکباران، و در عین حال، شادیهای کوچکی که در دل همان تاریکیها جوانه میزد. همانطور که صمد چینیفروشان اشاره میکند، «هتلیها یک درام رئالیستی مدرن و یکی از نادر آثار ملی معاصر ما در حوزه درام و نمایش است» که فضایی برای گفتگو در گستره اجتماعی فراهم میکند.
نمایشنامه دوم: «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه»
بخش دوم کتاب شامل این نمایشنامه است که منتقدان آن را اثری «کنجکاوانه، خلاقانه، زنانه» توصیف کردهاند. این اثر نیز با نگاهی شاعرانه به تباهی و روابط انسانی میپردازد و همانطور که لیلی گلستان اشاره میکند، قدرت آن را دارد که «تاثیر بگذارد و حسهایت را به هم بریزد و به هیجان بیایی.»
از متن تا اجرا
اهمیت این نمایشنامهها تنها به متن مکتوب محدود نمیشود و هر دو اثر اجراهای موفقی را در تئاتر ایران تجربه کردهاند:
نمایش هتلی ها: این نمایش در پاییز ۱۳۹۴ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفت.
نمایش عامدانه، عاشقانه، قاتلانه: این نمایش در تابستان ۱۴۰۴ در مجموعه تئاتر لبخند اجرا شده است.
درباره نویسنده
ساناز بیان از نمایشنامهنویسان مطرح و موفق نسل جدید تئاتر ایران است که برای نگاه دقیق اجتماعی و دیالوگنویسیهای واقعگرایانهاش شناخته میشود. توانایی او در به تصویر کشیدن بحرانهای فردی در بستری از تحولات تاریخی و اجتماعی، از ویژگیهای بارز آثار اوست.
این مجموعه برای علاقهمندان به نمایشنامهنویسی مدرن ایران، تئاتر اجتماعی و روایتهای دقیق از تاریخ معاصر، اثری قابل توجه و ضروری است.
