
کتاب غزلواره ها
غزلواره 79
1. آن زمان که فقط من دست یاری به سوی تو دراز میکردم،
2. تنها شعر من بود که از تمام شکوه والای تو برخوردار بود،
3. اما ظرافتهای زیبای شعرم اکنون تباه شده است،
4. و شعر نزارم جای خود به شاعر شاعر دیگری داده است،
5. نیک میدانم ای عزیز دلم که ممدوحی زیبا چون تو،
6. سزاوار تلاش قلمی شایستهتر از قلم من است،
7. اما تو نیز بدان که هر آنچه شاعرت از تو بسازد،
8. از خودت دزدیده است و به خود بازپرداخته است،
9. فضیلتی به تو میبخشد، اما سخنش را از سَکَنات خودت دزدیده است،
10. زیبایی بسیاری به تو نسبت میدهد اما همه را
11. در وَجَنات خودت بازیافته است و با تمجیدش
12. هیچ به تو نمیدهد مگر آنچه از قبل در سرشت خودت موجود بوده است.
13. پس برای آنچه میگوید از او شاکر مباش،
14. زیرا بهای هرآنچه او به تو میدهد، تو خود از پیشپرداختهای.
صفحه 218


از برزخ آشویتس تا گریزگاه معنا
مروری بر کتاب انسان در جستوجوی معنا نوشتهی ویکتور فرانکل

میدلمارچ، طلایهدار شخصیتپردازی
کتاب میدل مارچ نوشتهی جورج الیوت

چگونه کتابخوان حرفهای شویم؟
کتابخوانهای حرفهای را بسیار تحسین میکنند. میخواستم بدانم برای تبدیل شدن به یک کتابخوان حرفهای حداقل کدام کتابها را باید بخوانم؟