کتاب شاید بنفش

نخست از شما خواهش می‌کنم بخشی کوتاه از یک فیلم را ببینید. 

این چند دقیقه از فیلم Blowup یا آگراندیسمان ساخته‌ی سال ۱۹۶۶ میکل آنجلو آنتونیونی است. با ناامیدی بسیار روی اینترنت به دنبالش گشتم و با شگفتی بسیار در دم پیدایش کردم، درست همین پاره را که همیشه به یادم مانده بود. در نوشته‌ای درباره‌ی این فیلم هم درست همان چیزی که می‌خواهم برایتان بگویم را دیدم.

در فیلم عکاس جوانی به نام تامس را با چهره و بازی دیوید همینگر می‌بینیم. آنتونیونی او را با نگاهی به دیوید بیلی عکاس جوان پر آوازه‌ی آن سال‌ها ساخته است. بیلی عکاس مد برای مجله‌ی وگ بود، خوش چهره بود و یکی از پدیدآورندگان آن هوای لندن دهه‌ی ۱۹۶۰. همینگز هم در فیلم عکاس مد است. در جستجویش برای یافتن زنی (ونسا ردگریو) به جایی پا می‌گذارد که یک گروه موسیقی پاپ برای تماشاگرانی نه چندان زیاد می‌نوازند، گروه The Yardbirds.

یکی از بلندگوها درست کار نمی‌کند، نوازنده‌ای با گیتارش بر سر آن می‌کوبد. می‌کوبد و می‌کوبد تا دسته‌ی گیتار از آن کنده می‌شود. آن را به میان شنوندگان پرتاب می‌کند. همه بر سر آن می‌ریزند که به دستش بیاورند. دیوید همینگز که هیچ نشانه‌ای از آنکه گروه را بشناسد یا موسیقی‌شان را دوست داشته باشد در او دیده نمی‌شود و در پی چیزی دیگر به اینجا آمده است، به پیروی از انگیزه‌ای (نا)شناخته با چالاکی و با پذیرش مشت و لگدهایی که می‌خورد دسته‌ی گیتار را به دست می‌آورد و بیرون می‌زند. چند تنی به دنبالش می‌دوند و سر انجام او می‌ماند و دسته‌ی گیتار. نگاهی به آن می‌اندازد و به گوشه‌ای پرتابش می‌کند و می‌رود. دو نفری هم آن را می‌بینند. یکی‌شان به سراغش می‌رود و رهایش می‌کند.

صفحه ۱۳