خیلی از مدارس دخترانه مثل همان مدرسه‌ی شماره 31، خانه های مسکونی بودند که تبدیل به مدرسه شدند. مدارس دخترانه  بر عکس مدارس پسرانه هرگز اسم نداشتند و آن‌ها را با شماره شناسایی می‌کردند. مثلاً مدرسه من اسمشان این‌گونه بود: دبستان شماره 21، مدرسه راهنمایی شماره 16 و دبیرستان شماره 13. دختران دانش‌آموز مثل مدرسه هایشان نامرئی بودند. در پایان روز وقتی اتومبیل‌ها و سرویس‌ها برای برگرداندن دانش آموزان  و معلم‌ها می آمدند، نگهبان مدرسه دختران را با اسم پدرشان صدا می زد نه با اسم خودشان.

صفحه 86