دورکردن شخص از پریشانی

استرس حالت بدی نیست.موجبی است تا تمرکز کنیم، مصم شویم و توان و طاقت خود را بیازماییم. فقط زمانی که استرس آن‌چنان زیاد می‌شود که تولید پریشانی می‌کند،هدف‌های بلند مدت خود را گم می‌کنیم و دنبال چیزی می‌گردیم که ما را موقتاً به آرامش برساند.دراین زمان است که به شدت دنبال یک درِ خروجی می‌گردیم تا از درد و تألم فاصله بگیریم.

 قبلاً به این موضوع اشاره کردم که کاری کنیم که دیگران احساس کنند که درکشان می‌کنیم. اما گفتن این حرف از عمل کردن به آن ساده‌ تر است، به خصوص زمانی که با کسانی سروکار دارید که در پریشانی به سر می‌برند.

صفحه ۸۰