کتاب جغرافیای نظامی ایران

قبل از خرید کتاب جغرافیای نظامی ایران بخوانید

چرا کتابی که یک قرن پیش با اهداف نظامی نوشته شده، امروز به سندی تاریخی و فرهنگی بدل گشته است؟ کتاب جغرافیای نظامی ایران: گیلان و مازندران، اثر سپهبد علی رزم‌آرا، تصویری دقیق و مستند از جغرافیای شمال ایران در دوران گذار از قاجار به پهلوی ارائه می‌دهد؛ اثری که اکنون اهمیت تاریخی‌اش بر اهمیت نظامی آن پیشی گرفته است.

درباره کتاب جغرافیای نظامی ایران

این کتاب، تألیف علی رزم‌آرا در اوایل قرن حاضر، بخشی از مجموعه‌ی جغرافیای نظامی ایران است که به بررسی دقیق مناطق گیلان و مازندران می‌پردازد. اگرچه هدف اولیه نگارش آن نظامی بوده، اما پس از گذشت نزدیک به یک قرن، این اثر به منبعی ارزشمند برای شناخت جغرافیای تاریخی، فرهنگی و راه‌های ایرانِ قدیم تبدیل شده است. خواننده در این کتاب با فضای اواخر قاجاریه و اوایل پهلوی و نگرش نویسنده به ایران به عنوان «کشور شاهنشاهی» روبرو می‌شود.

خواندن کتاب جغرافیای نظامی ایران به چه کسانی پیشنهاد میشود؟

• پژوهشگران تاریخ معاصر ایران و دوران پهلوی.
• دانشجویان و اساتید جغرافیا و علوم نظامی.
• علاقه‌مندان به تاریخ محلی گیلان و مازندران.
• کسانی که به مطالعه‌ی اسناد تاریخی و تحولات جغرافیایی ایران علاقه‌مندند.

معرفی نویسنده: علی رزم آرا

سپهبد علی (حاجعلی) رزم‌آرا (۱۲۸۰-۱۳۲۹)، نظامی برجسته و نخست‌وزیر ایران در دوران پهلوی بود. او تحصیلات نظامی خود را در مدرسه نظام مشیرالدوله و سپس دانشکده سن‌سیر فرانسه به پایان رساند. رزم‌آرا بنیان‌گذار دایره جغرافیایی ارتش بود و تألیفات متعددی در زمینه جغرافیای نظامی ایران دارد که حاصل پژوهش‌های میدانی و علمی اوست. او سرانجام در سال ۱۳۲۹ ترور شد. این کتاب با مقدمه‌ی فرهنگ جهانبخش توسط انتشارات جقه فرهنگ منتشر شده است.

جملات کتاب جغرافیای نظامی ایران

از مقدمه‌ی کتاب:

«در پژوهشی مستقل، رابطه جغرافیای تاریخی نظامی فرهنگی را به تفضیل شرح داده‌ایم... بعد از نزدیک به یک قرن از زمان پژوهش و انتشار این اثر است که اهمیت تاریخی این کتاب بر اهمیت نظامی آن غلبه یافته است. جغرافیای تاریخی ایران در یک قرن گذشته تحولات زیادی یافته است و این بر ضرورت نشر این اثر می‌افزاید... خواننده محترم باید توجه داشته باشد نویسنده کتاب در فضای اواخر قاجاریه و اوایل پهلوی رشد و تربیت یافته است و با همان نگرش فرهنگی به ایران نگاه میکند و آن را کشور شاهنشاهی می‌نامد.»