ساعت هشت و پانزده دقیقه ی صبح روز ششم اوت ۱۹۴۵ رد حیاتِ قریب به پنجاه هزار انسان هم زمان و به یکباره از روی زمین محو شد؛ با تصمیم مقامات نظامی ایالات متحده در هنگامه ی جنگ جهانی دوم، بمب اتم برای اولین بار در هیروشیما آزمایش شد و در پی آن هولناک ترین فاجعه ی تاریخ بشر رقم خورد. جان هرسی، روزنامه نگار و نویسنده ی آمریکایی که او را از پیشگامان روزنامه نگاری نوین نیز می‌دانند چند ماه بعد به این شهر مصیبت زده سفر کرد تا بی واسطه و ورای آمار و ارقام خشک و بی روح تصویری حقیقی و انسانی از فاجعه پیش چشم جهانیان بیاورد. هیروشیما روایت پر جزئیات و وهمناک هرسی است از سرنوشت شش بازماندهی بختیار که نشریه ی نیویورکر نسخه ی ۳۱ اوت ۱۹۴۶ خود را به تمامی به آن اختصاص داد و دنیا را با خواندنش در بهت فروبرد چنان که نیویورک تایمز در خصوص این اثر می‌نویسد: «هیچ چیز نمی‌شود درباره اش گفت که با آنچه خودش می‌گوید حتی ذره ای هم سنگ باشد؛ کتاب خود زبان گویای خود است و به طریقی از یاد نرفتنی زبان انسانیت»