کتاب هلاک عقل به وقت اندیشیدن
نویسنده: یدالله رویایی
... به هر حال، آنچه طبیعی تر به نظر می رسد این است که شعر یک هنر زبانی است، هنری است که عوامل مادی اش را واژه ها می سازند و در این معنی، گاهی شاعر را فقط كاتب كلمهها می دانیم، کلمههایی که اساسی ترین ابزار و مصالح کارگاه شعری اویند. در این کارگاه، او وظیفه دارد که کلمه اش را هم به عنوان علامت
و هم به عنوان حامل معانی به کار گیرد. کلمه به عنوان علامت، دو نقش را بازی می کند: یکی لباس و قیافهی ظاهری اش را ـ یعنی جسمش را ـ بروز می دهد (و به گفتهی دیگر تصویر بدوی ای که از دنیای مادی وام گرفته است)؛ و دیگر طنین و صدایش را. در نقش حامل معنی باری را در مصراع شاعر به زمین می گذارد که فرهنگهای کوچک و بزرگ لغات از یک طرف و محاورات روزانه و انس دهانها از طرف دیگر بر دوشش نهاده اند. پس مصرع شاعر ـ که با توجه به دو نقشی که از کلمه ذکر شد ساخته می شود ـ مأمور تحقق و ایجاد تعادل بین نیروی جسمی (مادی) و نیروی ذهنی (معنوی) زبان است، مأمور ایجاد سازشی کامل و پنهانی بین صدای کلمه و معنای آن است، ارضای توأمان میل گوش و میل ادراک آدمی.
صفحه ۷مطالب پیشنهادی
فرهنگ خانوادگی
نقد کتاب فرهنگ خانوادگی اثر الیزابت آسودو
شاهد کامل صدا ندارد
مروری بر کتاب باقیماندههای آشویتس نوشتهی جورجو آگامبن
رویینتنیِ دیجیتال
مروری بر نمایشنامهی موبایل مرد مرده نوشتهی سارا رول
کتاب های پیشنهادی