جامعه شناسانی که به تحقیق درباره مسائل جهان معاصر پرداخته‌اند همواره از اهمیت شورش‌های دهقانی شگفت زده شده‌اند. شورش‌های دهقانی در برخی کشورها ـ مثلاً روسیه، یوگسلاوی، آلبانی، چین، کوبا و ویتنام ـ به بروز انقلاب‌های کمونیستی یاری نموده است. در برخی کشورهای دیگر ـ مانند مکزیک، الجزایر، کنیا، و به تازگی در آنگولا این شورش ها در پیروزی انقلاب های ملی (ناسیونالیستی) سهیم بوده است. در برخی کشورهای دیگر ـ نظیر اسپانیا، یونان، پرو، هند، فیلیپین، مالایا و اندونزی ـ شورش‌های دهقانی گرچه شالوده‌های نظام کهن را لرزاند، اما نتوانست آن را کاملاً فرو ریزد. حال آنکه جامعه شناسانی که در مورد ایران مطالعه می‌کنند نه از اهمیت شورش‌های دهقانی، که از فقدان غریب شورش های دهقانی فراگیر در دوران معاصر دچار حیرت می‌گردند.

صفحه ۵۶