"مردگان " آخرین و طولانی‌ترین داستان دوبلینی ها (۱۹۱۴) است که با داشتن ۱۵٬۹۵۲ کلمه در حد رمان کوتاه هم به شمار می‌رود. این داستان به مضامین عشق و شکست و مرگ و ماهیت هویت می‌پردازد. تی. اس. الیوت "مردگان " را « یکی از بزرگ‌ترین داستان‌های کوتاهی که تا کنون نوشته شده» توصیف کرده است.

«روح گیبری‌یل به حیطه‌ای نزدیک شده بود که خیل عظیم مردگان در آن ساکن‌اند. پیدا و ناپیدای آن‌ها را احساس می‌کرد اما از آن سر درنمی‌آورد. هویت خودش داشت در عالمی بی‌نام ونشان و ناملموس محو می‌شد. عالم ملموس، عالمی که این مردگان زمانی در آن پرورش یافته و زندگی کرده بودند، داشت محو می‌شد و تحلیل می‌رفت.»

پشت جلد