در دورة پیش از جنگ یکی از مهم‌ترین تقريرها از «ضدسرمایه‌داری تکنسین‌ها» را پولیوس شَنک در کتاب «مفاهیم اقتصاد و تکنولوژی و اهمیت آن‌ها برای آموزش مهندسی» ارائه کرد، کتابی که در سال ۱۹۱۲ منتشر شد. شنک در مونیخ استاد دانشکدة فنی بود و این کتاب مجموعه‌ای بود از سخنرانی‌های او در دانشگاه. تمایز مهمی که وی در این کتاب مطرح می‌کند تمایزی است بین فعالیت تجاری «در راستای سود» با «اقتصاد تولیدمحوری» که معطوف است به مهندسی و صنعتگری ماهرانه. وی مدعی می‌شود که مهندسان و هنرمندانی که به هنرهای تجسمی می‌پردازند هر دو با «اشکال و تصاویر» اصیل و خلاقانه سروکار دارند و حالا دیگر وقت آن رسیده که مهندسان از شر آن عقدة خودکم‌بینی که در نسبت با ادبا و فلاسفه داشتند رهایی یابند و نکتة دیگر اینکه اساتید مهندسی باید بر «ارزش فرهنگی سازندگی» تأكید کنند. تکنولوژی را نباید با جهان انتزاعی بوروکراتیسم یکی گرفت، بلکه تکنولوژی را باید در «جهان واقعیت شکوفا و سالم، جهان کار سازنده» نشاند. بعد از این و در آثار مهندسان آلمانی، پیوند بین سلامت و کار، و همچنین مهندسان را هنرکاران صنعتی خواندن به چیزی رایج بدل شد.