کتاب قرنها بگذشت
دنبالهی درختها شیب ملایمی میکشد طرف راه باریکهای / به راست و پایین / بین دو ردیف شمشاد سرسبز که از نزدیک میبینیم شمشاد نیستند / نگاهی به هم میندازیم و دل به وسوسه میدهیم / نه که به هرحال پی کنج دنجی دور از چشم میگردیم / کورهراه پیج ملایمی میخورد و حالا ناغافل سرازیری ترسناکیست / برنگردیم؟ / برنمیگردیم / تند میکنیم خواسته ناخواسته و آهسته میکنیم و دست میگیریم وتعادل از دست داده نداده دست میندازیم به درختچههای ناشناس دو طرف / حیرت میکنیم از نرمی شاخهها و با همه نازکی از قوت شاخهها که نمیشکنند و لطیفی برگها که توی مشت له میشوند و کف دستکش رد ردهای سبز میندازند / تا که از خم آخرمیگذریم/
صفحه ۷۸
تو همانی که امشب در رؤیا خواهم دیدش
یادداشتی بر کتاب «تو مثل من فردا دنیا آمدی: نامهنگاریها (۱۹۲۲-۱۹۳۶)، نویسندگان: مارینا تسوتایوا، بوریس پاسترناک، راینر ماریا ریلکه»
دردی که مرا نکشد قویترم میسازد؟
مروری بر کتاب بدن فراموش نمیکند نوشتهی بسل ون در کولک
الگوریتم موفقیت
معرفی کتاب سورس کد نوشتهی بیل گیتس