با اینکه ممکن است مسئله‌ی معنای زندگی همچنان مبهم باقی بماند، اما همگی باید منابع معنا در زندگی را کشف کنیم. این مسئله مفهوم بزرگی است که متفکران وجودگرایی همچون کامو سعی در انتقال آن داشته‌اند – و یک دهه پیش از انتشار «اسطوره‌ی سیزیفوس»، ویل دورانت هم به همین نتیجه رسیده بود. وی پس از مطالعه‌ی پاسخ‌های دوستان و همکاران به نامه‌اش متوجه شد که هر کدام از آنها معنایی مخصوص به خود کشف کرده‌اند. گاندی نوشت که معنا را در «خدمت به هر آنچه جان دارد» یافته است. کشیش فرانسوی، ارنست دیمنت آن را در بینشی ورای منفعت‌طلبی شخصی پیدا کرده بود: «تو می‌پرسی زندگی برای من چه کرده است؟ چند فرصت برای جدایی از خودپرستی ذاتی من داده است و من به خاطر این شکرگزارم.» کارل لامل فیلمساز که یکی از بنیان‌گذاران استودیو یونیورسال است به فرزندان خود اشاره کرده است: «تو می‌پرسی گنج من در چه مأمنی پنهان شده است؟»