فقط روزهایی که می‌نویسم

نویسنده: آرتور کریستال

و این تازه اول کارست.بعدش نوبت می‌رسد به همه حرف هایی که آرزو می‌کنی کاش نزده بودی یا جور بهتری زده بودی. نکته گفت و گو همین است: فقط یک فرصت برای ادای هر جمله وجود دارد. می‌شود در جملات بعدی منظور را به شکل دیگری توضیح داد یا سرو شکلش را بهتر کرد یا حتی مسیر حرف را عوض کرد اما بعید است هیچ وقت بشود بار را درست به منزل رساند.

صفحه60