طی دهه ۱۹۶۰ « دیالکتیک منفی » آدورنو با نظریه انتقادی انستیتوی فرانکفورت٬ که آدورنو خود به یکی از برجستهترین و مشهورترین اعضای آن بدل گشته بود٬ یکی انگاشته شد. با این حال نظریهٔ انتقادی هیچگاه در حکم یک نظام فلسفی کاملا صورتبندیشده نبود که برای همه اعضای انستیتو معنای واحدی در بر داشته باشد.
صفحه ۹
در حال حاضر دیدگاهی برای این کتاب ثبت نشده است.
مقالات پیشنهادی
کتاب های پیشنهادی
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بزارید