این نمایشنامه اولین اثر اوژن ایونسکو است که به فارسی ترجمه شد و دور از هر شرق‌زدگی یا غرب‌زدگی‌ای، که باب روز است، در تهران به روی صحنه آمد و همه‌ی گردانندگانش پیشاهنگانی بودند که بی‌چشم‌داشتی مادی یا معنوی - فقط برای ایجاد ارتباط که امروز بیش از هر زمانی به آن نیاز است - در انجامش کوشیدند؛ چرا که برای دریافت پاداشی مادی می‌بایست تا سطح حماقت و بی‌دانشیِ همگانی نزول کنند؛ و انتظار پاداشی معنوی در خراب‌آبادی که خست روحی و تنگ‌نظری مرده‌ریگی است آبااجدادی کاری ابلهانه است