زمانی که در پاریس تصمیم گرفته شد بزرگداشتی برای شاهرخ مسکوب گرفته شود، از اینکه، با یادآوری گذشته، سخنان فقط به جنبه سیاسی منحصر نشوند قرعه به من افتاد. متن صفحات کتاب پیش‌رو، چون شناسایی ما از هم، ناشی از علاقه متقابل در مورد ادبیات است؛ البته نه به‌دلیل اینکه همه چیز سیاسی نیست بلکه چون همه‌چیز به سیاست ختم نمی‌شود.

مسکوب کار فرهنگی را با ترجمه شروع کرده بود؛ ابتدا از رمان سیاسی خوشه‌های خشم، قبل از اینکه به تراژدی‌های یونانی یا به عهد عتیق بپردازد. رستم و اسفندیار اولین نوشتة شخصی او بود. بعد از انتشار این کتاب بود که کار اداری او را راهی اروپا کرد؛ و فرصتی برای او پیش آمد که با آثار هنری، نمایشی و فرهنگی غرب تماس مستقیم برقرار کند.