هدف این کتاب ارائه شرحی انتقادی از فلسفه جان مک داول است. مک داول از نمایندگان اصلی فلسفه تحلیلی و پساتحلیلی است که به واسطه دانش گسترده اش از تاریخ فلسفه و شناخت آراء برخی فیلسوفان قاره ای همچون گادامر توانسته میان فیلسوفان تحلیلی و سنت فلسفی گفت و گوهایی بارور پدید آورد و زمینه ای برای طرح گفت و گوهای نقادانه میان جریان‌ها و سنت‌های گوناگون فلسفی فراهم آورد.

در این کتاب می‌کوشیم نشان دهیم چگونه رهیافت پساتحلیلی مک داول که پیامد چرخش زبانی است و به فروپاشی دوگانه واقعیت و ارزش می انجامد، او را با مسئله نسبی انگاری روبه رو می‌کند. در گام بعد بناست تا نشان داده شود که چگونه می‌توان از رهگذر انگاره بازشناسی متقابل هگلی در پاسخ او به مسئله نسبی انگاری، تکاملی ایجاد کرد، بی آن که در معنای مورد نقد مک داول به نظریه پردازی متافیزیکی دچار شد.