گزارش زروانیان 

زروانیان که زروان یعنی زمان را منشأ هستی می‌دانند گویند که زروان برای مدت هزار سال قربانی کرد که صاحب فرزندی شود. در این هنگام شک کرد که آیا قربانی کردن او سودی دارد یا ندارد، همین باعث شد که خودش یا زنش (بنابر روایات مختلف) صاحب دو فرزند شود: هرمز و اهریمن، هرمز بابت قربانی کردنش و اهریمن به سبب شک کردنش. از این زمان نبردی به مدت دوازده هزار سال میان هرمز و اهریمن در می‌گیرد. دوازده هزار سال به چهار دوره‌ی سه هزار ساله تقسیم می‌شود: در سه هزار سال نخست هرمز آفریده‌های خود را به‌صورت مینوی، یعنی بدون جسم می‌آفریند. در آغاز سه هزار سال دوم اهریمن حمله می‌کند، ولی شکست می‌خورد. و در تمام مدت سه هزار سال دوم اهریمن آفریده‌های خود را می‌آفریند. در این دوره هرمز آفریده‌های مادی را می‌آفریند. در سه هزار سال سوم اهریمن آفریده‌های خود را با آفریده‌های هرمز مخلوط می‌کند. در آغاز سه هزار سال چهارم زردشت متولد می‌شود و دین زردشتی را می‌آورد. در پایان سه هزار سال چهارم اهریمن اکار می‌شود و هرمز و آفریده‌های او برای همیشه از شر اهریمن و آفریده‌های او رها می‌شوند.

در فارسی میانه زمان ازلی و ابدی zaman i akanarag: زمان بی‌کران و نه ارسال و دوازده هزار سال zaman i derand xwaday: زمان دارای تسلط طولانی نامیده شده‌اند.